verse 1:
Sükunetim yillanir dudaklarim tutuklu
son trenle terkederim cesaretle korkuyu
belkilerle tedavi olmayan hastalik bu
içimde yoldan çikan sahtelikler korkusu
titrek elleriyle veda dokunmustu kalbime
avuçlarimda tutusmustu gözden düsen hikaye
yalnizligin hükmündeyim gözlerim virane
hayalimin ortasinda rastladim kendime
yoklugun haykiriyor basucumda çigliklarla durmadan
bazen hayat kirginligi farkedilmez susmadan
umuda ayna tut pesimde sancilar
bitmeyen bir sarkisin hüsranimda saklanan
gözlerinin ucundayim içimde yangin
elvedanin ayazlarinda çirilçiplak bir basima kaldim
kurtulmaya yüzüm yok
nakarat x2:
bazen gözlerin susuyor
bazen herkes gibi oluyorsun sen
yalnizlik mi sariyor seni de?
bazen gözlerin daliyor
bazen uzagimda kaliyorsun sen
yalnizlik mi sariyor seni de?
verse 2:
burusturdugum kagitlar önümde birikir
sayfalarim hislerimle doldukça kirlenir
yikilmayan gerçeklerim iftirayla devrilir
hayallerim hüsranlara dokundukça irkilir
yoklugun haykiriyor basucumda çigliklarla durmadan
bazen hayat kirginligi farkedilmez susmadan
umuda ayna tut pesimde sancilar
bitmeyen bir sarkisin hüsranimda saklanan
ister yak beni ister söndür
ister sevip de sarhosa döndür
bu ev sensiz kalmasin ama
ister acima elinle öldür
Sükunetim yillanir dudaklarim tutuklu
son trenle terkederim cesaretle korkuyu
belkilerle tedavi olmayan hastalik bu
içimde yoldan çikan sahtelikler korkusu
titrek elleriyle veda dokunmustu kalbime
avuçlarimda tutusmustu gözden düsen hikaye
yalnizligin hükmündeyim gözlerim virane
hayalimin ortasinda rastladim kendime
yoklugun haykiriyor basucumda çigliklarla durmadan
bazen hayat kirginligi farkedilmez susmadan
umuda ayna tut pesimde sancilar
bitmeyen bir sarkisin hüsranimda saklanan
gözlerinin ucundayim içimde yangin
elvedanin ayazlarinda çirilçiplak bir basima kaldim
kurtulmaya yüzüm yok
nakarat x2:
bazen gözlerin susuyor
bazen herkes gibi oluyorsun sen
yalnizlik mi sariyor seni de?
bazen gözlerin daliyor
bazen uzagimda kaliyorsun sen
yalnizlik mi sariyor seni de?
verse 2:
burusturdugum kagitlar önümde birikir
sayfalarim hislerimle doldukça kirlenir
yikilmayan gerçeklerim iftirayla devrilir
hayallerim hüsranlara dokundukça irkilir
yoklugun haykiriyor basucumda çigliklarla durmadan
bazen hayat kirginligi farkedilmez susmadan
umuda ayna tut pesimde sancilar
bitmeyen bir sarkisin hüsranimda saklanan
ister yak beni ister söndür
ister sevip de sarhosa döndür
bu ev sensiz kalmasin ama
ister acima elinle öldür
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder