verse1:
kalbim yamali düslerle kirildi
demirden direncim pek de azaldi
bos odalarda kaldim ben, derin derin uyudum
isiksiz diplere daldim
bosu bosuna kaçti elden güvenler
adi olur dost, sonra güven der
çaldigin yeterli beni bana geri ver
kurtar bu adami sikti derinler
yapilan her hatadan bir çikar sagla
sadigina yol verip yalandan agla
bana yeterlidir bir metin belgesi
dökmem için gerekir bir de hayata
gördügün cesedin altinda yatanlar
son sözümü söylesem de inanma
kül olmus atestir öfkem benim
zorlasan da kizamam bu benim anla
zavalli asiklar zavalli kaldi
benim sana ulasmam kaf dagi ardi
ses var mi duvar ardindan
yasayan birileri kaldi mi sen için söyle
bir uçurumdan asagi düsmekteyim
ama bir hirsla da seni sevmekteyim
tam yüz kursun yedim arkamdan olsun
yine sana yürümekteyim
koru beni tanrim çok kisi var
sen yere düs alay eden kirk kisi var
bu ara huzuruma çelme takanlarda artis var
destekçim tek kisi var
insan iblisle de saf tutar
saflarin boyu tam dünya kadar
kötü adam dedigin mahlukat ates olsa
anca cürmü kadar yer yakar
nakarat x2:
tebessüm nadir, günler hain
kisik sesle yalvaririm
tanrim kadir, dünya fani
beklemekle geçti yillarim
verse2:
intikam aci, soguk yenen yemektir
sana nazik olan edebi bilendir
savunmaya geçip hizla rapimi bilettim
kaybedense hep gidendir
çik köprüye sal kendini
su kabul etmez seni beton olur kafana
bedeni görür martilar hareketsiz
sana dua yolladim onca içten bereketsiz
yanima aldim rüzgarlari nedeni korkumdu
gece karanlik kabuslari gördüm bir bir korktum
her rüyamda farkli bedene koyuldum
ama sonum yakinlasti ve pek yaklasti
ensemde nefesini hissettim
kaybettim
imgeler sonucu hirsimdan aklimdakileri bir bir katlettim
hicrettim
yerimi yurdumu terkettim
yerlestigim kalplerdi bana en güzel armagan
simdi ise utansin sol cihan
asilisimi görsün lan tüm halkim
zaten birakacagim pek bir sey yok
derken sözüm biter gelir son
hücum eder üstüme tas bin ton!
kalbim yamali düslerle kirildi
demirden direncim pek de azaldi
bos odalarda kaldim ben, derin derin uyudum
isiksiz diplere daldim
bosu bosuna kaçti elden güvenler
adi olur dost, sonra güven der
çaldigin yeterli beni bana geri ver
kurtar bu adami sikti derinler
yapilan her hatadan bir çikar sagla
sadigina yol verip yalandan agla
bana yeterlidir bir metin belgesi
dökmem için gerekir bir de hayata
gördügün cesedin altinda yatanlar
son sözümü söylesem de inanma
kül olmus atestir öfkem benim
zorlasan da kizamam bu benim anla
zavalli asiklar zavalli kaldi
benim sana ulasmam kaf dagi ardi
ses var mi duvar ardindan
yasayan birileri kaldi mi sen için söyle
bir uçurumdan asagi düsmekteyim
ama bir hirsla da seni sevmekteyim
tam yüz kursun yedim arkamdan olsun
yine sana yürümekteyim
koru beni tanrim çok kisi var
sen yere düs alay eden kirk kisi var
bu ara huzuruma çelme takanlarda artis var
destekçim tek kisi var
insan iblisle de saf tutar
saflarin boyu tam dünya kadar
kötü adam dedigin mahlukat ates olsa
anca cürmü kadar yer yakar
nakarat x2:
tebessüm nadir, günler hain
kisik sesle yalvaririm
tanrim kadir, dünya fani
beklemekle geçti yillarim
verse2:
intikam aci, soguk yenen yemektir
sana nazik olan edebi bilendir
savunmaya geçip hizla rapimi bilettim
kaybedense hep gidendir
çik köprüye sal kendini
su kabul etmez seni beton olur kafana
bedeni görür martilar hareketsiz
sana dua yolladim onca içten bereketsiz
yanima aldim rüzgarlari nedeni korkumdu
gece karanlik kabuslari gördüm bir bir korktum
her rüyamda farkli bedene koyuldum
ama sonum yakinlasti ve pek yaklasti
ensemde nefesini hissettim
kaybettim
imgeler sonucu hirsimdan aklimdakileri bir bir katlettim
hicrettim
yerimi yurdumu terkettim
yerlestigim kalplerdi bana en güzel armagan
simdi ise utansin sol cihan
asilisimi görsün lan tüm halkim
zaten birakacagim pek bir sey yok
derken sözüm biter gelir son
hücum eder üstüme tas bin ton!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder